Sterowanie OpenWrt z wykorzystaniem pilota

Ostatnia zmiana: 2014-05-12 21:32

W dawnych czasach obsługa pilotów na podczerwień (and. remote control) polegała na instalacji i konfiguracji pakietu lirc. Wraz z biegiem czasu moduły obsługi zostały zintegrowane z bieżącymi wydaniami jądra linuksa i stanowią jeden z elementów podsystemu tzw. input layer czyli krótko mówiąc zachowują się jak zwykłe klawiatury pozwalając na generowanie odpowiednich kodów klawiszy. Tym samym całkowicie zbędne stało się używanie pakietu lirc; całą obsługę przejmuje kernel linuksowy.

Piloty na podczerwień można znaleźć w wielu urządzeniach - począwszy od samodzielnych odbiorników na USB, dołączane są do tunerów DVB-T czy do wyświetlaczy LCD. W tym przykładzie został wykorzystany odbiornik podczerwieni zawarty w sticku USB DVB-T oraz OpenWrt Attitude Adjustment 12.01.x.

Sterowniki

Niezbędne jest zainstalowane odpowiednich sterowników dla danego urządzenia. Dla zwykłych samodzielnych odbiorników mogą to być pakiety kmod-ir-ati-remote lub kmod-ir-mceusb, dla wyświetlaczy np. kmod-ir-imon, dla dekoderów DVB-T - odpowiedni sterownik danego urządzenia. Należy posłużyć się odpowiednią instrukcją (1) i zainstalować wszystkie niezbędne elementy.
Dla posiadanego przeze mnie DVB-T był to moduł rc-it913x-v1.ko oraz dvb-usb-it913x.ko. Po poprawnym załadowaniu modułów, w logach (polecenie logread) pojawia się informacja o wykryciu m.in. urządzenia remote control

Oprogramowanie

Do konfiguracji niezbędne będzie posiadanie zainstalowanego scyzoryka szwajcarskiego jakim jest program ir-keytable. Można go znaleźć w pakiecie v4l-utils, więc należy go zainstalować:

Uruchamiamy i dostajemy np. taki wynik:

Z interesujących rzeczy: nasz odbiornik zarejestrowany jest pod oznaczeniem rc2, zdarzenia generowane przez niego idą na /dev/input/event0, a obsługuje protokół NEC. Niektóre odbiorniki pozwalają na wybór protokołu, a tym samym mogą współpracować z różnymi pilotami.

Przygotowanie mapowania klawiszy

Uruchamiamy ir-keytable z odpowiednią opcją i naciskamy dowolny przycisk na pilocie żeby sprawdzić czy generowane są jakieś kody:

gdzie rc2 to wcześniej znalezione oznaczenie pilota.
W tym przypadku został naciśnięty przycisk VOL-. Program odpowiedział że naciśnięcie tego przycisku wygenerowało kod ff0b (jest to liczba heksadecymalna). Należy nacisnąć wszystkie klawisze aby uzyskać pozostałe kody. Mając je, można zaś przygotować plik tekstowy z mapowaniami przycisków.
Umieszczamy go w pliku np. pod nazwą pilot w katalogu /etc/rc_keymaps/. Zawartość tego pliku musi być ściśle określona i wyglądać następująco:

Pierwsze dwie linie określają nazwy oraz protokół. Następnie w każdej linii jest kod (z 0x określający że to liczba heksadecymalna) oraz nazwa kodu przycisku który będzie generowany. Jak łatwo zauważyć, w tym przypadku pilot miał 21 przycisków: zestaw numeryczny, przyciski głośności, wyciszania, zmiany kanałów, włączenia zasilania i kilka innych.
Następnym etapem będzie poinformowanie sterownika że ma używać tej mapy. Wykonujemy to poleceniem:

i to polecenie trzeba wpisać za każdym razem przy uruchomieniu routera, więc warto dodać je np, do /etc/rc.local.
Sprawdzamy ponownie czy działa mapowanie:

Jeżeli tak jest to gratulacje - naciśniecie przycisku na pilocie generuje kod klawisza tak jak by to była zwykła klawiatura.

UWAGA: Przed zrobieniem mapy klawiszy warto sprawdzić czy ktoś nie zrobił już tego za nas. W katalogu /etc/rc_keymaps można znaleźć kilkanaście plików; możliwe jest że jeden z nich będzie obsługiwał nasz odbiornik podczerwieni.

Uruchomienie

Można teraz wykorzystać to do uruchamiania własnych poleceń. Wykorzystany zostanie wielokrotnie wymieniany program triggerhappy (1, 2), do wykonywania akcji. Zgodnie z opisem dodajemy więc własne polecenia które będą się wykonywały:

Kliknięcie teraz przycisku na pilocie generuje odpowiednie wpisy w logu.

Dodając wywołanie odpowiednich poleceń można np. włączyć muzykę, zwiększyć głośność, przełączać stacje radiowe. Ale także np. odmontować dyski czy uruchomić ściąganie plików. Zyskaliśmy więc w routerze kilkanaście dowolnie programowalnych przycisków.